Τα πρόβατα, το εγώ και το μαζί.

Ουτοπία που κουβαλάω και' γω ώρες ώρες... πιστεύω ακόμα σε κάτι διαφορετικό στους ανθρώπους. Στην αλήθεια, στην ειλικρίνεια, στην αγάπη, στο μαζί... 
Όλοι θέλουν να ανήκουν στο μαντρί με τα πρόβατα. Φοβούνται να γίνουν άλλο ζώο. Μπορεί να προσεγγίσουν τους λύκους πιο εύκολα αν δεν έχουν ομοιογένεια μεταξύ τους, σκέφτονται.
Ξεχνάω πάντα πόσο δύσκολο είναι να υπερβείς το ένα και μόνο, το δικό σου! Θέλει μαγκιά να πεις εμείς, θέλει α...ρετή να βάλεις το κορμί σου σε ένα όλον, έστω σε δυο που δρουν σαν ένα και να ανασαίνεις γι' αυτό, να αγωνίζεσαι γι' αυτό να δίνεις τη μάχη που θα σε έχει βγάλει από το σώμα σου, θα σε έχει πάει ένα βήμα πιο κοντά στην αληθινή σου μορφή. Όχι αυτή που θέλεις να δείχνεις. Αλλά αυτή που είσαι χωρίς ρετούς, χωρίς ρούχα, δέρμα, κόκαλα...
Σου κάνει πολύ χύμα; Είναι ρίσκο;
Ε ναι! Είναι! Τι να λέμε τώρα...
Χρειάζεται να εμπιστεύεσαι;
Βέβαια.
Για να σε εμπιστευτώ, φίλε μου, ξεκλείδωσέ με. Σεβάσου, μοιράσου, ΔΩΣΕ. Μη ζητάς μόνο να πάρεις. Θα τα χάσεις όλα στο τέλος και θα έχεις δώσει ένα απίστευτο δώρο στον άλλον...πόνο,πίκρα, γνώση και αυτογνωσία. Επομένως καλό του έκανες και πάλι, από την πλευρά του ΕΓΩ.
Μαζί πάντως πας πιο γρήγορα. Γλιτώνεις ώρες ψυχανάλυσης, νεύρα, λεφτά και την υγειά σου. Βλέπε και τον Κολόμβο. 
Αν ξεκινούσε μόνος το ταξίδι του, ούτε μέχρι το "μπακάλικο" της γειτονιάς του δε θα έφτανε.

Είναι αστείο, αλλά αληθινό. 

Με τρέφει το μίσος λένε άλλοι. Με τρέφει η αποδοκιμασία θα προτιμούσα.

Πάντα βλέπεις άτομα εκδικητικά, που θέλουν πάση θυσία να ανταποδώσουν. Δεν ενδιαφέρομαι σε καμία περίπτωση να πονέσω κάποιον που με πόνεσε. Είχε λόγους που το έκανε, έστω ψυχολογικούς. Ακόμα και φίλος. Ενδεχομένως το έκανε γιατί έβλεπε κάτι που πολύ θα ήθελε και ήξερε ότι δεν μπορούσε να το αποκτήσει. Ανόητοι άνθρωποι, δίχως όραμα. Η ζωή δεν είναι για όλους πέσε πίτα να σε φάω. Ούτε ένα πάρτι. 
Πες μου ότι δε μπορώ να κάνω κάτι που θέλω και τότε θα κινήσω γη και ουρανό για να το κάνω. Όχι από ψυχαναγκασμό. Ούτε από την ανάγκη να αποδείξω κάτι ακόμα και στον ίδιο μου τον εαυτό. Αν είναι κάτι σωστό για σένα, ξέρεις ότι πρέπει. Για να συναντηθείς με την αλήθεια σου.
Πληγές από παντού. Χτυπήματα πολλά. Μην ξεχνάς όμως, αγαπημένε μου μικρέ εαυτέ, ότι κάθε χτύπημα σε κάνει πιο ανθεκτικό για το επόμενο. Κάθε δείγμα άμυνας,πιο δυνατό για να περάσεις, κάποια μέρα, στην "αντεπίθεση".
Ευαισθησία; Χαχα! Το να μπορείς να είσαι "ευαίσθητος", δεν είναι ευαισθησία, μεταφραζόμενη αδυναμία. Είναι δύναμη! Έχεις πράγματα να εκφράσεις με το δικό σου τρόπο, τέτοιο που να πληγώνεται εύκολα ή που να κάνει τα πάντα ακόμα και για μια αγκαλιά. Μαγκιά είναι. Να ξέρεις να διεκδικείς αυτό που θες στη ζωή σου.
Εσύ παιξ' το σκληρό ανθρωπάκι, κλείσου στο καβούκι σου, μην αγγίξεις κανένα από τα χέρια που σ' αγγίζουν με τα χρόνια. Αν ανοιχτείς, θα εκτεθείς και τρέμεις. Τρέμεις ν' ανακαλύψεις αυτό που κρύβεις καλά! Συνήθισες την "σκληρότητα", το ακριβώς αντίθετο της ευαισθησίας. Αλλά να που μια μέρα σε βλέπω να κλαις και συ. 
Ποιος είναι ο "αδύναμος" τώρα; 
Aλήθεια, ποιο το νόημα;

Προσδοκίες, ανάγκες και...το κουβάρι

Αυτούς που αγαπάμε περισσότερο, πληγώνουμε και περισσότερο,λένε...

Μούφες!

Αν τους αγαπούσαμε πραγματικά, δε θα τους πληγώναμε. Έστω και οι περιστάσεις να το φέρνανε, που λέει ο λόγος δηλαδή, καθώς και πολλές περιστάσεις δημιουργούνται από εμάς. Άνθρωποι είμαστε, λάθη κάνουμε και φυσικά οι προσδοκίες είναι τα προσωπικά αιτήματα που δεν οφείλονται σ αυτόν που αγαπάμε...γνωστό,φίλο,συγγενή,εραστή.... 

Οι προσδοκίες εμπίπτουν στις ανάγκες του καθενός. Αν δεν καλύπτω την ανάγκη σου γιατί να υποκρίνομαι; Αν δεν καλύπτεις την ανάγκη μου;

Και η αγάπη μια ανάγκη είναι, διαφορετικά μεταφραζόμενη σε κάθε εγκέφαλο, παρά την οικουμενικότητά της. Δεν ορίζεται και δεν κατανοείται, πολλές φορές, εύκολα η ύπαρξη της. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο κάθε άνθρωπος που αναζητά την αγάπη στη ζωή του, τη γυρεύει στα δικά του, στενά μεταφραζόμενα πλαίσια...

Για να πετύχει; Μόνο αν βοηθήσει ο ένας τον άλλο να λύσει το κουβάρι του θα φτάσει στην άκρη. Αν η προσέγγιση δεν έχει κοινή βάση, ο μίτος δε θα βρεθεί και οι πληγές θα πολλαπλασιαστούν... Όπως συμβαίνει με άλλον ένα άνθρωπο που "δεν μπορεί να σε καταλάβει..." , άλλον ένα που σε "πούλησε"...

Λες πως δε δέχεσαι τίποτα μέτριο στη ζωή σου πέρα από τον καφέ που πίνεις... Ας γελάσω!

Καραχάλιας Περικλής

Κυνηγάς το τέλειο για τη ζωή σου, αλλά δέχεσαι να ζεις με πεντακόσια ευρώ μισθό στην καλύτερη. Έχεις και πτυχίο, τρομάρα σου... Δεν μπορείς να πληρώσεις το νοίκι και ζητάς κάλυμμα από γονείς, αλλά παράλληλα θες και ολοκαίνουργιο παπούτσι και Σαββατιάτικο ποτό.
Το ίδιο τέλειο που σε κάνει να αδιαφορείς ή να μην έχεις γνώμη γι' αυτούς που κυβερνούν, για όλα όσα επιβάλλονται από άλλους για σένα και, άκουσον, δεν πας καν να ψηφίσεις. "Δεν ασχολούμαι" λες. Γελάω. Υποφέρεις μετά. Δεν αξίζει να γελάω ακόμα περισσότερο; Αν ήμουν χαιρέκακος μάλλον.
Κυνηγάς πάλι το "τέλειο" και ερωτεύεσαι με ανθρώπους που βολεύονται ή περνάνε απλά καλά δίπλα σου. Το νιώθεις, το διαισθάνεσαι πολλές φορές και χαλιέσαι, αλλά μένεις εκεί και παλεύεις. Δοκιμασία;Συμβιβασμός μήπως; Το' χει η ζωή, μάλλον, να γίνεσαι χαλί σ' ανθρώπους που δεν το αξίζουν και γι'αυτούς που δίνουν τα πάντα ν' αδιαφορείς κι αν τους χάσεις... Πάντα εκτιμάται η απουσία τους όμως...και το ξέρεις καλά.
Ναι, ξέρω, τίποτα μέτριο...οι φίλοι σου; Είναι εκεί όταν τους χρειάζεσαι; Στα εύκολα και στα δύσκολα εκούσια και υποστηρίζοντες με όλο το ανάλογο συναίσθημα της περίστασής σου; Εχεμύθεια; "Πισωπλατισμός"; Νομίζεις; Για αναλογίσου...
Ζεις σ' ένα κόσμο που ανήλικοι βγάζουν τα υλικά που έχει το κινητό σου, τελευταίας τεχνολογίας πάντα, από ορυχεία και που θανατώνονται αν δε δουλέψουν. 
Στον ίδιο κόσμο που υπάρχει ακόμα ο λιθοβολισμός. Εκεί που παραδίπλα βιάζουν σκυλιά. Και οι παντρεμένοι άνδρες που υποστηρίζουν αναγεννημένα φασιστικά φαινόμενα και κατακρίνουν το διαφορετικό, πάνε και "ψωνίζουν" αγοράκια. 
Εκεί που τα παιχνίδια θρησκειών πάνε κι έρχονται και η καταξίωση συνεπάγεται με σέχτα ή κρεβάτι...Οι "σταυροκρατούντες" πεθαίνουν στη ψάθα. Κυριολεκτικά. 

Τελικά, μήπως όντως ο καφές είναι το μόνο πράγμα που δέχεσαι μέτριο στη ζωή σου γιατί πολύ απλά όλα τα υπόλοιπα είναι πολύ χειρότερα ή δεν αγγίζονται καν;