Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

Με τρέφει το μίσος λένε άλλοι. Με τρέφει η αποδοκιμασία θα προτιμούσα.



Πάντα βλέπεις άτομα εκδικητικά, που θέλουν πάση θυσία να ανταποδώσουν. Δεν ενδιαφέρομαι σε καμία περίπτωση να πονέσω κάποιον που με πόνεσε. Είχε λόγους που το έκανε, έστω ψυχολογικούς. Ακόμα και φίλος. Ενδεχομένως το έκανε γιατί έβλεπε κάτι που πολύ θα ήθελε και ήξερε ότι δεν μπορούσε να το αποκτήσει. Ανόητοι άνθρωποι, δίχως όραμα. Η ζωή δεν είναι για όλους πέσε πίτα να σε φάω. Ούτε ένα πάρτι. 
Πες μου ότι δε μπορώ να κάνω κάτι που θέλω και τότε θα κινήσω γη και ουρανό για να το κάνω. Όχι από ψυχαναγκασμό. Ούτε από την ανάγκη να αποδείξω κάτι ακόμα και στον ίδιο μου τον εαυτό. Αν είναι κάτι σωστό για σένα, ξέρεις ότι πρέπει. Για να συναντηθείς με την αλήθεια σου.
Πληγές από παντού. Χτυπήματα πολλά. Μην ξεχνάς όμως, αγαπημένε μου μικρέ εαυτέ, ότι κάθε χτύπημα σε κάνει πιο ανθεκτικό για το επόμενο. Κάθε δείγμα άμυνας,πιο δυνατό για να περάσεις, κάποια μέρα, στην "αντεπίθεση".
Ευαισθησία; Χαχα! Το να μπορείς να είσαι "ευαίσθητος", δεν είναι ευαισθησία, μεταφραζόμενη αδυναμία. Είναι δύναμη! Έχεις πράγματα να εκφράσεις με το δικό σου τρόπο, τέτοιο που να πληγώνεται εύκολα ή που να κάνει τα πάντα ακόμα και για μια αγκαλιά. Μαγκιά είναι. Να ξέρεις να διεκδικείς αυτό που θες στη ζωή σου.
Εσύ παιξ' το σκληρό ανθρωπάκι, κλείσου στο καβούκι σου, μην αγγίξεις κανένα από τα χέρια που σ' αγγίζουν με τα χρόνια. Αν ανοιχτείς, θα εκτεθείς και τρέμεις. Τρέμεις ν' ανακαλύψεις αυτό που κρύβεις καλά! Συνήθισες την "σκληρότητα", το ακριβώς αντίθετο της ευαισθησίας. Αλλά να που μια μέρα σε βλέπω να κλαις και συ. 
Ποιος είναι ο "αδύναμος" τώρα; 
Aλήθεια, ποιο το νόημα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου