Μπαίνω στη Φιλοσοφική και ντρέπομαι…σιχαίνομαι. Είμαι σίγουρος πλέον ότι έχει χάσει τελείως την αίγλη της , κάτι που δε φαίνεται μόνο από την πλέον υποβαθμισμένη αξία του πτυχίου, ούτε από τις τρέχουσες τραγικές απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων,αλλά και από την υγιεινή ή καλύτερα ανθυγιεινή του κτιρίου.

Την επομένη των φοιτητικών εκλογών, σε ένα από τα αμφιθέατρα που κάναμε μάθημα παρατηρώ παραλλαγμένη τη «διακόσμηση» του αμφιθέατρου, καθώς τη συμπληρώνουν μπουκάλια βότκας, τενεκεδάκια από μπύρες, πλαστικά ποτηράκια , σκισμένες αφίσες και γενικά πολλά σκουπίδια, φαγητά, αποτσίγαρα κλπ.

Είναι γνωστό σ’εμάς ότι από τότε που ξεκινήσαμε με το «κουτσουρεμένο» μας εξάμηνο (λόγω απεργιών αντί Οκτώβρη ξεκινήσαμε Γενάρη) οι καθαρίστριες της σχολής δεν δούλευαν πλέον, καθώς δεν πληρώνονται! Και έρχομαι εδώ να πω, δε φτάνει που έχουν βαλθεί να απολύσουν 394 υπαλλήλους από το Καποδιστριακό και 1158 εργαζόμενους συνολικά από 8 Πανεπιστήμια, στην Ελλάδα, τώρα θέλουν να αρρωστήσουν και τους φοιτητές.

Η κατάσταση που επικρατεί στις τουαλέτες είναι απερίγραπτη, ενώ από την είσοδο κάποιου στη Φιλοσοφική καταλαβαίνει και το χάος που επικρατεί στο υπόλοιπο κτίριο. Και στεναχωριέμαι για άλλο ένα, πέρα από τους εργαζόμενους που βρίσκονται επί ξύλου κρεμάμενοι, για την νοοτροπία και συμπεριφορά των φοιτητών.

Αναρωτιέμαι αν και στο σπίτι του ο καθένας πετάει τα σκουπίδια του, όπου βρει, αν κουβαλάει τόση «γουρουνιά» μέσα του. Όταν μάλιστα έχεις γνώση ότι ο χώρος δεν καθαρίζεται, δεν τον ρυπαίνεις έτσι. Μπορείς να μεταφέρεις τα σκουπίδια σου, να τα πετάξεις σε κάδο. Αλλά φαίνεται εν τέλει ότι και μέσα στο «εργοστάσιο» της παιδείας, υπάρχει τόση απαιδευσία, καθόλου τρόποι και γενικότερα μια νοοτροπία που δεν αρμόζει. Ζώα…η πρώτη λέξη που αβίαστα μου έρχεται κατά νου.

Από την άλλη, δεδομένων των παρελθόντων φοιτητικών εκλογών, διαπιστώνω άλλη μια φορά ότι οι «πολιτικές»παρατάξεις στο Πανεπιστήμιο, περιορίζονται μονάχα στο θέμα ενημέρωσης των φοιτητών, σημειώσεων για μαθήματα, όπως και πάρτυ και εκδηλώσεις σε κέντρα διασκέδασης. Άντε και κάποιες της αριστεράς που συμμετέχουν σε ορισμένες πορείες, χρόνια τώρα. Εδώ ο κόσμος καίγεται… και αναρωτιέμαι, εφόσον η δράση τους περιορίζεται σε αυτές τις «αρμοδιότητες», γιατί συνεχίζουν να αποκαλούνται «πολιτικές»;

Κάτι που θα μπορούσαν να επιμεληθούν σε πρώτη φάση είναι λίγο η τάξη στο μπάχαλο της σχολής, υποστήριξη των απεργών, ίσως, εναλλακτικές καθαρισμού του κτηρίου, κλπ, μιας και ο μικρόκοσμος του κάθε Πανεπιστημίου είναι ένας αντικατοπτρισμός της ευρύτερης κοινωνίας και ο τρόπος που διοικείται το μέσα είναι κάτι αντίστοιχο και με το «έξω», το ίδιο ενδεχομένως και με την «πολιτική» εκπροσώπηση.

Και η ψηφοφορία άλλωστε γίνεται με κριτήριο το ποιος σε βοηθά στη σχολή και όχι τις πολιτικές πεποιθήσεις και πράξεις. Σ.σ. καλό θα ήταν να μην ψηφίσουμε και στις παρούσες εκλογές με τέτοιου είδους, «ατομικά», κριτήρια, αλλά για το κοινό καλό.

Το αγαπημένο μου ρητό του Γκάντι είναι το «να γίνεις η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο»…έχω βαρεθεί να το λέω και να το γράφω. Ο καθένας μας αποποιείται των ευθυνών του και ξέρει μονάχα να κρίνει. Δεν τους βάζω όλους στο ίδιο σακί, βέβαια, στην πλειονότητα αναφέρομαι. Αν όμως η κριτική είναι το μόνο που κάνουμε και δεν προσπαθούμε οι ίδιοι για κάτι διαφορετικό, η κατάληξη και το συμπέρασμα θα είναι πάντα το ίδιο… άτοπο.

Αν είσαι ευχαριστημένος με την ποιότητα ζωής σου μην κάνεις τίποτα… δεν είναι απαραίτητο. Αν όχι, πάρε θέση και…υποστήριξέ την ανάλογα.

*Παραθέτω εικόνες ντροπής από το κτήριο της Φιλοσοφικής στου Ζωγράφου.