Διάβασέ το...καλό θα σου κάνει.

Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται είναι να μείνει μόνος...

Αγκαλιά με το λάπτοπ, το ράδιο, το σκύλο... και τις σκέψεις σου για σένα. Όχι εγωιστικές ή σολιψιστικές, απλά για σένα... την πορεία σου, την αυτοκριτική σου, την ηρεμία σου. Η μεγαλύτερη υγεία, ψυχική σε πρώτη φάση, είναι να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου και τις σκέψεις σου.
Γι' αυτό άλλωστε, άνθρωποι που δεν αντέχουν καν τις ίδιες τους τις σκέψεις, δεν αποζητούν χρόνο για τον εαυτό τους και θεωρούν μαρτύριο το να είσαι μόνος στο σπίτι. 
Δε χρειάζεται να σκέφτεσαι τα γκομενικά, τα επαγγελματικά, τα χρέη ή τις εξετάσεις...Στόχος δεν είναι το αδιέξοδο, στην τελική. Το κουβαλάς συνέχεια μέσα σου. Έλεος! Σου αξίζει ένα διάλειμμα απ' όλο αυτό. Δεν είναι δίκαιο ούτε για σένα, ούτε για τα άτομα που πλαισιώνεις και "βομβαρδίζεις" Απλά να περάσεις όμορφα, ποιοτικά έστω με σένα. Θυμήσου ότι δεν έχεις ανάγκη από πολλά για να αισθάνεσαι καλά. Ακόμα και αν τα προβλήματα είναι δυσβάσταχτα. Έχεις υγεία; Έχεις έστω έναν άνθρωπο να νοιάζεται για σένα; Έχεις στέγη; 

Αν ναι μην είσαι αχάριστος, γιατί κάποιοι εκεί έξω δεν έχουν ούτε αυτά...τα "βασικά". Μην κουβαλάς τις επιθυμίες των άλλων ως δικές σου, μην κουβαλάς ντροπές των άλλων ως δικές σου, μην οικειοποιείσαι στο έπακρο προβλήματα ανθρώπων που σ' αγγίζουν, μη ζεις μίζερα ενώ έχεις λόγους να χαίρεσαι. Τα λέμε ΟΛΟΙ αυτά, σχετικά με θετικές σκέψεις, αγάπη και πολλές άλλες αφηρημένες έννοιες στις οποίες κανείς τελικά δεν πιστεύει, ενώ γεμίζουν οι ψυχολόγοι από ανθρώπους που είναι υγιέστατοι ψυχικά και στην ουσία ο λόγος που πηγαίνουν είναι για να καρπωθούν τον τρόπο αντοχής του τρελοκομείου που επικρατεί έξω από την πόρτα τους (ή και πίσω της)!
Λύστε τα θέματά σας και μην τα φορτώνετε στους άλλους. Δουλέψτε μ' εσάς αν δε σας ευχαριστεί το αποτέλεσμα που κυριαρχεί στην ανθρωπότητα. Αν θες να δεις την αλλαγή, γίνε η αλλαγή (παραφράσω Γκάντι) και σταμάτα να κλαίγεσαι. Πάντα θα υπάρχουν προβλήματα, πάντα καλό, πάντα κακό. Σημασία έχει τι ζητάς και τι προσφέρεις. Ανακάλυψέ το μόνος, πάρε το βάρος της προσωπικής επιλογής και συνέχισε με το κεφάλι ψηλά και το μεσαίο δάχτυλο ψηλότερα, μόνο όταν χρειάζεται.
Σήμερα γράφω και είμαι πολύ καλά. Παρατηρώ ανθρώπους μεγαλύτερους, της ηλικίας μου και γενικά πολλούς με ΠΟΛΛΑ προβλήματα. Είτε υπαρκτά, είτε ανύπαρκτα, ελαφρύτερα, βαρύτερα ή και πολύ βαρύτερα. 
Μια συμβουλή θα έδινα στην ανθρωπότητα. Τα παιδιά δεν είναι ούτε κατοικίδια, ούτε ένα καπρίτσιο κάποιων άλλων που καλούνται γονείς και συ τα κάνεις για να μην πας κόντρα, ούτε σκοπός ζωής. ΔΕΝ ΠΡΟΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ. Οι περισσότεροι "προβληματικοί" άνθρωποι, που αποκαλούμε, για να μην χρησιμοποιήσω τις λέξεις που δεν αρμόζουν, προέρχονται από γονείς και συγκυρίες που δεν αρμόζουν. Από κει και πέρα και τα παιδιά δεν πρέπει να επαναπαύονται στον προβληματικό γονέα και να αδρανούν αλλά να αυτοβοηθηθούν. Ειδικά όταν δεν είναι πλέον παιδιά! 
Προσωπική ευθύνη και υγεία αποκαλείται. Δεν απαιτεί φόβο...ούτε τόσο κόπο. Χρόνο ίσως και δουλειά με σένα. Μείνε μόνος, αν χρειαστεί, αλλά δούλεψε, για να μπορείς να πεις ότι "είμαι καλά" και να το εννοείς, ότι "ζω αξιοπρεπέστατα και όχι με καλά οικονομικά", ότι "επιβιώνω ευχάριστα και ας γίνεται της ζούγκλας εκεί έξω!". 

Περικλής Καραχάλιας

Ακαδημαϊκή...κρίση!

Λήξη των απεργιών των διοικητικών υπαλλήλων και η επόμενη... μέρα.

Η χρονιά ξεκινά με την είδηση ότι το Καποδιστριακό (το ίδρυμα που φοιτώ) άνοιξε και θα τα κάνει όλα ταχύρυθμα! Εξεταστική Σεπτέμβρη τα Σαββατοκύριακα του Γενάρη και Φλεβάρη, εξεταστική χειμερινού "εξαμήνου" τον Μάρτιο, εαρινή εξεταστική Ιούλιο με Αύγουστο.  Οκ με λίγο, μπόλικο για την ακρίβεια, τρέξιμο κάτι θα κάνουμε. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, άλλωστε.

Ωστόσο, το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα χρονικά πλαίσια.... Σωροί σκουπιδιών μέσα στη σχολή μαρτυρούν την έλλειψη προσωπικού και τη γουρουνιά των φοιτητών.

Έλλειψη ηλεκτρικού ρεύματος μέχρι τον τρίτο όροφο της σχολής, με αποτέλεσμα τα μαθήματα να γίνονται τύπου "κρυφό σχολειό"!  "Όταν δε βλέπετε να γράψετε μου το λέτε, για να φύγουμε...", τα λόγια κάποιων καθηγητών που δυσκολεύονται να βγάλουν το μάθημά τους.

Ακόμα, σχολή 9 ορόφων εξυπηρετείται με ένα ασανσέρ από τα 12 που έχει. Και φυσικά, οι τουαλέτες μέχρι τον τρίτο όροφο είναι κλειστές και ζέχνουν από την ακαθαρσία.
Ξαφνικά ξυπνάς... πιο Ελλάδα πεθαίνεις; Και αναρωτιέμαι γιατί υπάρχουν άνθρωποι που ακόμα κοροϊδεύουν την Αλβανία. Τουλάχιστον τέτοιες καταστάσεις στα Πανεπιστήμιά τους δεν υπάρχουν.
ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ 
Έχει ανακοινωθεί ότι υπάρχουν διαθέσιμες κάποιες θέσεις για πρακτική άσκηση φοιτητών, χρηματοδοτούμενες από το ΕΣΠΑ και το γραφείο του καθηγητή όπου οι φοιτητές θα δηλώσουν με σειρά προτεραιότητας ανοίγει στις 10.30. Συνήθως στις 6 ξεκινούσε η ουρά των φοιτητών και φέτος ξεκίνησε στις 4 το χάραμα!  Η κατάσταση βέβαια με τον αριθμό των υποψηφίων όχι μόνο ήταν στα χέρια φοιτητών αλλά ήταν και φτιαγμένη από τους ίδιους, όπου οι πρώτοι κατηγορήθηκαν πως έγραψαν και άτομα που δεν είχαν παραστεί καν στην ουρά για την υποβολή. Και γιατί να μην το κάνουν άλλωστε; Έλεγχος μηδέν, πρόχειρη μολυβοκατάσταση, γιατί όχι;
Ο υπεύθυνος καθηγητής φθάνει στις 10.30 έξω από το γραφείο του κρατώντας ψηλά και αγέρωχα το τσιγάρο του τύπου "έλα να τελειώνουμε με της αηδίες " και ανακοινώνει ότι οι 128 πρώτοι και οι 10 επόμενοι, αναπληρωματικοί,  εισάγονται, οι υπόλοιποι γεια σας.
 Όταν κάποιος που τόνισε ότι άνηκε στα άτομα που μπήκαν στην πρακτική αλλά ότι θεωρεί πως υπάρχει αδικία με τον τρόπο που βγαίνει η λίστα και τη θεωρεί και έγκυρη, η απάντησή του ήταν "Ελλάδα είμαστε, τι περιμένετε; Και στο ΙΚΑ για να εξυπηρετηθείς πας από τα ξημερώματα!"
Μου φάνηκε τόσο μικρός και γελοίος ξαφνικά. Η απόλυτη ξεφτίλα σε όλα τα επίπεδα η Φιλοσοφική. Από υποδομή μέχρι προσωπικό. Επειδή ζούμε στην Ελλάδα, στην εποχή που η κατεξοχήν κατάχρηση τη βούλιαξε, αυτό συνεπάγεται ότι την αφήνουμε να πιάσει πάτο; 
Το μόνο που σκέφτηκα είναι ντροπή στον άνθρωπο αυτό που υποτίθεται πως μεταλαμπαδεύει και γνώση ζωής και εφόδια για ένα καλύτερο αύριο και έφυγα.
Η Φιλοσοφική σχολή είναι ή μάλλον ήταν ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα του πνευματικού και ανθρωπιστικού βήματος της Ελλάδας. Αποτελεί το πρώτο Πανεπιστήμιο όχι μόνο του ελληνικού κράτους αλλά και ολόκληρης της Βαλκανικής Χερσονήσου και της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. 
Η αίγλη αυτή έχει χαθεί... το ανεπανόρθωτα, ωστόσο δεν είναι μόνο στα χέρια μιας μόνο ομάδας. Και αυτό είναι σχολείο και μάθημα για μας...της ζωής που μας περιμένει αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία.

Περι...σκέψεις για τον άνθρωπο(;) σήμερα

Σημασία δεν έχει πόσα θα κερδίσεις απ'όπου. Σημασία έχει πόσα θα κερδίσεις με το σπαθί σου. Την ειλικρίνεια, τη σοβαρότητα, το θάρρος και την αγάπη. Και αν θα τα μοιραστείς φυσικά! 

Ποτέ δεν κατάλαβα τους ανθρώπους που θέλουν να είναι ευχάριστοι ακόμα και σε άτομα που δε συμπαθούν. Αν δεν υπάρχει φυσικά κάποιος λόγος. Πολλές φορές ούτε εμένα καταλαβαίνω. 
Γιατί να χαμογελάω σε άτομα που θέλω να χαστουκίσω σκέφτομαι; Ανωτερότητα λέγεται αυτό, ανθρωπισμός, διπροσωπία ή απλά βλακεία;
Ανέκαθεν θεωρούσα ότι μεταξύ μας πρέπει να υπάρχει ομόνοια, σεβασμός, αρμονική συνύπαρξη. Όσο περνάει ο καιρός και δυσκολεύουν οι περιστάσεις κατανοώ ότι επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας. Οκ θέλουμε να μοιάσουμε στα ζώα υποθέτω, διαφορετικά δε βρίσκω λόγο να πηγαίνουμε κόντρα στον άνθρωπο που θέλει να κάνει σωστά τη δουλειά του και του και να του φερόμαστε μειωτικά, ούτε στον "μαλάκα" που δεν ξεκίνησε στο 1" που άναψε πράσινο, ούτε στον υπάλληλο που για μια χαζο-λευκή νύχτα θα πρέπει να δουλέψει μέχρι τις 11 το βράδυ του Σαββάτου και την Κυριακή πρωί στο πόστο του πάλι μέχρι το βράδυ.
 Ακόμα δεν καταλαβαίνω γιατί οι "μορφωμένοι" γιατροί, δικηγόροι, πολιτικοί (μηχανικοί), αρχιτέκτονες κλπ νομίζουν ότι αποτελούν την αφάν γκατέ και μπορούν να μανιπουλάρουν τους πάντες και τα πάντα, να τους φέρουν στα μέτρα τους και στα σταθμά τους, ενώ στην πραγματικότητα, ο καθένας γελάει πίσω από την πλάτη τους και καταλαβαίνει ότι αποτελούν την αφαν σκατέ, γιατί το χρήμα είναι ο θεός τους και ο τρόπος απόκτησής του η εμμονή τους.
Γιατί πολλοί δέχονται να τους πατάνε, να τους μειώνουν και να τους εκμεταλλεύονται και γιατί υπάρχουν και συνεργοί, που βλέπουν την αδικία και σιωπούν;
Γιατί υπάρχει αδικία και ρατσισμός εν όψει 2014; Έχουμε iphone και iπαντα από τα υλικά και ψυχοσυναισθηματικά όλα χειροτερεύουν. 
Κρίνεις κάτι "σωστό" απ'αυτά; Προσπάθησε να αλλάξεις και συ τη ζούγκλα γύρω σου. Αν είσαι στο συννεφάκι σου, μείνε εκεί... δε βλέπω να κάνεις και κάτι καλύτερο άλλωστε. Θυμήσου απλά ότι έχεις δυο πόδια, δυο χέρια και ένα μυαλό (αν είσαι τυχερός ή υγιής), μάθε την ευγνωμοσύνη και πράξε για το καλύτερο γύρω σου. Οι λυκοφιλίες και οι κυνέρωτες έχουν παροδικά αποτελέσματα άλλωστε. Η αυθεντικότητα αντέχει και μπορεί να μη σου εξασφαλίσει πολλούς δίπλα σου, αλλά θα σου εξασφαλίσει αυθεντικούς που θα σου μιλάνε κοιτώντας στα μάτια και ξέρεις ότι δεν αμφιβάλλεις. 
Το καλό και η βοήθεια έχει καταντήσει ουτοπία ή χαζομάρα, αλλά στο χέρι του καθενός είναι να το ενεργοποιήσει.
Ευχή μου για τον καινούργιο χρόνο, όπως και κάθε χρόνο μέχρι να έρθει... καλύτερη νοοτροπία παίδες. Καλό και "αυθεντικό" 2014 για όλους μας.

Art for amnesty: εικαστική έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα

Αυτό το μήνα παρακολούθησα την εικαστική έκθεση της 

Διεθνούς Αμνηστίας σε συνεργασία με την 

Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, "Art For Amnesty", στο 

Camp (πλατεία Κοτζιά). 

 Γράφει ο Περικλής Καραχάλιας

Ο επιμελητής της έκθεσης, ζωγράφος και αναπληρωτής καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, Άγγελος Αντωνόπουλος μου ανέφερε κάποια στοιχεία για την έκθεση...

37 φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών, με ξεχωριστές τεχνικές παρουσίασαν δημιουργίες τους, θίγοντας καίρια ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η φτώχεια, τα δικαιώματα των παιδιών, των Ρομά, αστυνομική βία, εμπόριο όπλων, μετανάστευση, βασανιστήρια, ομοφοβία και ΛΟΑΤΙ, θανατική ποινή, δικαιώματα γυναικών και ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Τονίστηκε σε έργα, ακόμα, η δύναμη της υπογραφής για την υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Η δύναμη της τέχνης μπορεί να τονίσει καίρια πολύ φλέγοντα ζητήματα, να συγκινήσει, να συναρπάσει και να παρακινήσει. Ένιωσα δέος να βλέπω έργα νέων ανθρώπων που έχουν προσεγγίσει με τόσο ουσιαστικό τρόπο τέτοιου είδους ζητήματα, πιάνοντας ακριβώς τον παλμό του προβλήματος. Κίνηση αξιολογότατη, δίνοντας κίνητρο σε τέτοιες ταραγμένες περιόδους αξιών και επιβίωσης για κάτι καλύτερο... για κάτι ανθρώπινο!

Κάτω η βία, κάτω ο ρατσισμός.  Σύνθημα που χρόνια το ακούμε, χρόνια το λέμε, αλλά χρόνια δεν το εφαρμόζουμε. Η αλλαγή δεν μένει στα λόγια. Χρειάζονται και οι αντίστοιχες πράξεις που θα κάνουν το παραπέρα βήμα. Που θα φέρουν μια αλλαγή στο να ζει ο άνθρωπος καλύτερα... να μη φοβάται, να μην κρύβεται...να υπάρχει!

Τα έργα διατέθηκαν για οικονομική ενίσχυση της Αμνηστίας και του έργου των φοιτητών. 12 εκ των οποίων μάλιστα επιλέχθηκαν για να κοσμήσουν το ημερολόγιο του 2014, τα έσοδα του οποίου θα τεθούν υπέρ της δράσης της οργάνωσης.

Ανθρωπισμός το σύνθημα και παραθέτω εικόνες από την έκθεση, καθώς είναι γνωστό άλλωστε ότι μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις...

***

http://www.amnesty.org.gr/